Czy nadaję się na Agile Coacha?

Czym zajmuje się Agile Coach? Jakie kompetencje powinien mieć Agile Coach? Jaka jest rola Agile Coacha? Internet jest pełen artykułów, postów, prezentacji i video omawiających szczegółowo postać Agile Coacha na tle zespołu, organizacji, pracy z managementem, transformacji, czy wprowadzania usprawnień. Trudniej natomiast znaleźć informacje, jak zostać dobrym Agile Coachem. Co sprawia, że niektórzy zostają świetnymi Agile Coache’ami, a inni tylko się o tę świetność ocierają? Przez ostatnie lata miałam okazję rekrutować sporo osób, nie tylko doświadczonych, ale właśnie zupełnych świeżynek, które wewnątrz organizacji miały rozwijać się w kierunku Agile Coacha. Obserwując ich postępy, pracę z zespołami, zadawane pytania, podejście do problemów, pokusiłam się o mój własny ranking pytań na temat ich sposobu myślenia, ich postaw, na które pozytywna odpowiedź utwierdza mnie w przekonaniu, że właśnie patrzę na Agile Coacha z potencjałem:

1. Czy ta osoba przejawia pasję i jest wizjonerem?

Szukając przyszłych Agile Coachów, przede wszystkim patrzę na te dwa aspekty. Biorąc pod uwagę, jak trudne dla pracowników są transformacje organizacji, z iloma zmianami się wiążą, ile niepewności wprowadzają, posiadanie na pokładzie zapaleńców, którzy zarażają energią, widzą zawsze szklankę w połowie pełną, snują wizje świetlanej przyszłości i wierzą w ludzi, jest bezcenne. To oni bowiem będą w stanie wesprzeć pracowników, którzy czują się w zmianie źle, to oni wytłumaczą, że zmiany muszą chwilę potrwać, że warto się potrudzić i przeczekać początkowy chaos, bo później nam wszystkim będzie lepiej. Ich niezłomna wiara w lepszy świat, w możliwość poprawiania rzeczywistości i dążenie do tego jest katalizatorem kolejnych pozytywnych zmian i znacząco podnosi prawdopodobieństwo udanej transformacji.

2. Czy ta osoba kwestionuje status quo organizacji?

Umiejętność dostrzegania rzeczy, które warto poprawić lub zmienić, nawet w rzekomo zwinnej organizacji, jest nie do przecenienia. Jeśli w trakcie rekrutacji słyszę, że w zasadzie to nic bym nie zmienił/a w organizacji/swoim zespole/procesach/ludziach, wiem, że nie takiego kandydata szukam. Agile Coach powinien mieć wbudowany wewnętrzny sprzeciw na odwieczne “zawsze tu tak było”, “po co zmieniać coś, co działa” i inne wymówki, których używa organizacja, by zachować status quo. Często tej umiejętności towarzyszy tzw. bullshit detector, który sprawia, że tacy Agile Coachowie nie tylko kwestionują stan zastany, ale również bardzo dobrze wyczuwają prawdziwe intencje osób opierających się zmianom. Dzięki temu łatwiej im dotrzeć do sedna problemu i właściwie zaopiekować zaobserwowane sytuacje.



3. Czy ta osoba ma w sobie pokorę?

To pytanie sprawdza, czy przyszły Agile Coach potrafi oddać się autorefleksji, przyjąć czasem trudny feedback i dostrzec swoje ograniczenia. Według mnie wiele o Agile Coachu mówi umiejętność pozostawienia na boku własnego ego i zaakceptowania faktu, że kilka miesięcy z zespołem, czy przeczytanie Scrum Guide’a nie czynią z niego doświadczonego Agile Coacha, że kolejne długie lata poświęci na naukę, a w zasadzie nigdy nie przestanie się uczyć. Tutaj również myślę o odwadze potrzebnej, by przyznać się, że czegoś się nie wie, by prosić zespół o wytłumaczenie, bądź zaakceptować popełnione przez siebie błędy. Agile Coach, który w organizacji chce błyszczeć, szuka poklasku, nosi swój tytuł niczym nimb nie będzie dobrym przywódcą służebnym, nie wzbudzi zaufania w zespole i nie przysłuży się zmianom

4. Czy tej osobie zależy na ludziach?

Agile Coach powinien troszczyć się o pracowników, być ich ambasadorem, wspierać ich, wychwytywać wszelkie nierówności i nieprawidłowości. Wszędzie tam, gdzie pracownika traktuje się jak zasób, Agile Coachowi powinna zapalać się czerwona lampka. To od ludzi zależy powodzenie transformacji, więc ich sytuacji i dobrobytowi należy się niezwykle silnie przyglądać. Jeśli chcemy, by zwinność objęła całą organizację, nie możemy tylko zmieniać procesów i metod pracy. Ogromny wysiłek musimy włożyć w zmianę kultury, by pracownicy faktycznie odczuli, że agile to nie puste słowa i faktycznie wyżej ceni ludzi niż procesy. Praca z ludźmi i dla ludzi powinna stanowić esencję istnienia Agile Coacha w organizacji.

Pisząc ten artykuł przypomniałam sobie, że Lyssa Adkins już w 2010 roku w swojej książce Coaching Agile Teams pokusiła się o zestawienie 10 wrodzonych zachowań (org. native wiring) osób, które mają predyspozycje do bycia Agile Coachem z prawdziwego zdarzenia. Widzę w nich rozbudowanie moich 4 spostrzeżeń i świetne doprecyzowanie pewnych kwestii:

1. uncanny ability to “read a room”

Czyli niesamowita, rozbudowana umiejętność wyczuwania oraz rozumienia emocji i uczuć osób przebywających w pomieszczeniu. Empatia na najwyższym poziomie, która sprawia, że Agile Coach czyta w ludziach jak otwartej książce i potrafi odpowiednio dostosować swoje działania do potrzeb osób.

2. care about people more than products

Czyli dbałość bardziej o ludzi niż o produkty. Dlaczego? Bo jak zatroszczymy się o ludzi, to oni już postarają się, żeby produkty były najwyższej jakości i oczarowały klienta. W drugą stronę to nie zadziała…

3. cultivate curiosity

Czyli kultywowanie, pielęgnowanie i rozwijanie ciekawości. Dobry Agile Coach przede wszystkim pyta, żeby zrozumieć, żeby poszerzyć swoją wiedzę, żeby dotrzeć do sedna problemu, żeby otworzyć ludzi. Nigdy nie spocznie na laurach, że już wszystko wie.

4. believe people are basically good

Czyli wiara w to, że ludzie są z natury dobrzy. Nie wyobrażam sobie innego podejścia do osób, z którymi jako Agile Coach pracuję. Wszystkich obdarzam jednakowym zaufaniem i wierzę, że wszyscy jesteśmy tu po to, by sobie nawzajem pomagać. Jako Agile Coach nie mogę oceniać ludzi po okładce i zakładać złego, bo to wpływa destrukcyjnie na moją pracę z ludźmi.

5. know that plans fall apart

Czyli świadomość i wiedza, że plany się rozpadają. Zaakceptowanie faktu, że każdy, nawet najlepszy plan może w każdej chwili runąć w gruzy i będzie trzeba myśleć od nowa, bardzo pomaga w pracy. Innymi słowy to gotowość Agile Coacha na ciągłe zmiany, na brak stabilności i przewidywalności w pracy. Dzięki tej umiejętności jest ostoją dla zespołu, któremu walą się plany i który nagle musi mierzyć się z niewiadomą, i pomaga mu przejść bezpiecznie przez kolejną zmianę.

6. thirst for learning

Czyli po naszemu głód wiedzy. Tak jak pisałam wyżej – Agile Coach uczy się cały czas. Powinien wciąż szukać nowych rozwiązań, nowych inspiracji, dokształcać się w kolejnych dziedzinach, bo im szersze jego kompetencje, tym lepiej może się przysłużyć zespołowi i organizacji.

7. believe that any group of people can do good things in the world, given a growth environment and an audacious goal

Czyli wiara, że ludzie mogą dokonywać dobrych rzeczy pod warunkiem wsparcia w środowisku i otrzymania śmiałego celu. Innymi słowy, jeśli tylko wesprzemy ludzi, stworzymy im właściwe warunki i wskażemy, czemu może służyć ich praca, możemy zostać zaskoczeni, jak niesamowite rzeczy ci ludzie potrafią zdziałać. Ja w to wierzę bezgranicznie.

8. low tolerance for institutional reasons that hold people back

Czyli niska tolerancja na organizacyjne wymówki, które wstrzymują ludzi. Coś, o czym pisałam wyżej w kontekście kwestionowania status quo.

9. believe that disequilibrium is essential

Czyli wiara w to, że brak równowagi, balansu, czy wręcz chaos są kluczowe. Kluczowe, by zmieniać świat, by eksperymentować, by coś lepszego mogło się dzięki nim narodzić.

10. risk being wrong

Czyli odwaga, by się mylić. Nikt nie jest nieomylny, każdy z nas ma prawo popełniać błędy. Tym bardziej Agile Coach, który w codziennej pracy musi próbować, eksperymentować, testować nowe pomysły, namawiać zespół na nowe rozwiązania. To dzięki tym pomyłkom jesteśmy bogatsi w wiedzę, której nigdy byśmy nie zyskali postępując rozważnie i ostrożnie.

A zatem pora na autorefleksję… Praca Agile Coacha zgodnie z powyższymi wskazówkami wymaga ode mnie ogromnego wysiłku i nie kończy się po 8 godzinach pracy. Na pewno wiem, że nic nie wiem, a co gorsza wiem, że ostatnio przeznaczam za mało czasu na samorozwój. Miewam chwile zwątpienia walcząc ze status quo w organizacjach i muszę czasami na nowo odszukiwać w sobie pasję, którą zagłusza sceptycyzm i cynizm. Ale gorąco wierzę w ludzi i w ich możliwości, chcę poprawiać im świat, nie boję się zmian i porażek.

Czy jestem zatem dobrym Agile Coachem?

A ty?

P.S. Zdjęcie zaczerpnęłam ze sklepu www.spreadshirt.com – koszulka właśnie do mnie płynie 🙂

P.S.2 O roli Agile Coacha Kuba Szczepanik z Jackiem Wieczorkiem rozmawiają też w piętnastym odcinku podcastu „Porządny Agile” http://porzadnyagile.pl/015-kto-to-jest-agile-coach/

P.S 3 Posłuchaj 37 odcinek podcastu Porządny Agile – Wyszkoliliśmy się ze zwinności i co dalej?. Zobacz jakie masz możliwości rozwoju w swojej dalszej karierze w zawodach zwinnych i co Ty możesz zrobić w tym kierunku albo osoby, na których rozwój masz wpływ.

P.S. 4 Kolejny odcinek podcastu, który rekomendujemy do posłuchania to odcinek 59 – Praca Agile Coacha nad zmianą

Ta strona używa Cookies, korzystając z niej wyrażasz zgodę na używanie ciasteczek zgodnie z ustawieniami przeglądarki. Nasza Polityka Prywatności
Akceptuję, bo lubię Was czytać.
x